Projekt ATOMIN

Sonda optyczna skonstruowana jest z pręta z wbudowanym światłowodem sztywnym, wielowłóknowym (średnica wew. = 1,5 mm, NA = 0,2), zakończonego uchwytem na próbkę (kształt walca, r = 0,8 mm, h = 1,6 mm, V = ok. 3,2 mm3) oraz z giętkiego światłowodu zewnętrznego (wielowłóknowy, średnica wew. = 1,5 mm, NA = 0,2), zaopatrzonych w złącza typu SMA. Sonda umożliwia przenoszenie promieniowania elektromagnetycznego z zakresu widzialnego i bliskiej podczerwieni (400 nm do 1100 nm) do uchwytu z badanym materiałem.
Linia optyczna złożona jest z uchwytu zawierającego gniazdo diod laserowych 3- i 4-pinowych (model KT110/M), połączonego z kontrolerem pracy diod (zakres roboczego natężenia prądu 0-500 mA, model LDC205C, THORLABS) i kontrolerem temperatury (Peltier, opór 10 Ω – 20 kΩ, model TED200C, THORLABS). Źródłami promieniowania są diody laserowe 850 nm (maks. moc 100 mW), 785 nm (100 mW), 660 nm (130 mW), 638 nm (40 mW) i 406 nm (30 mW). Opcjonalnie można również zastosować laser 532 nm (25 mW, model SDL-532-100T). Linia optyczna jest zaopatrzona dodatkowo w cyfrowy miernik natężenia promieniowania (400-1100 nm, 500 nW – 500 mW, typ FT600UMT, THORLABS). Zbieżność wiązki jest kontrolowana przez zintegrowane układy soczewek, złącza SMA oraz nastawną geometrię uchwytu. Moc promieniowania może być regulowana w sposób ciągły natężeniem prądu. W praktyce przystawka pozwala na uzyskanie bezpośrednio w przestrzeni pomiarowej magnetometru promieniowania o mocy nawet do 75% maksymalnej mocy nominalnej diod.
Sprzężenie przystawki do badań fotofizycznych z magnetometrem pozwala na pomiar momentu magnetycznego próbek stałych w trakcie naświetlania promieniowaniem elektromagnetycznym, jak również na obserwację relaksacji stanu wzbudzonego po wyłączeniu promieniowania.